Jubileum magazine: 75 jaar vv Rhoon

39 v.v. Rhoon • Jubileum magazine VOETBAL DNA Sommige families zijn zodanig erfelijk belast met voetbal, dat vanaf de geboorte al duidelijk is, dat er voor kinderen en kleinkinderen weinig anders opzit dan zaterdagen doorbrengen op het voetbalveld. Zijn loopbaan als trainer startte min of meer onverwacht, toen hij de oefenmeester van GOZ mocht vervangen die zijn been had gebroken. Later trainde hij meerdere clubs waaronder Rhoon. Nog steeds bekijkt hij voetballers als trainer, zeker de verdedigers. Hij benoemt al snel de specifieke kwaliteiten van een speler, zelfs bij de jongste jeugdspelers. Als een verdediger niet alleen een bal kan tegenhouden maar ook goed is in de opbouw, ontgaat de trainer dat niet. Voor Lennart heeft opa Arie van der Giesen uiteraard ook tips. Een spits die altijd in beweging is, is moeilijker te verdedigen uiteraard. Spitsen, die in de bal komen zijn gemakkelijker af te troeven dan die waar je altijd achteraan moet. Naast opa, die trainer was van vv Rhoon, vader die leider en speler was en moeder Karin die vrijwel geen wedstrijd miste, stond Lennart’s zus Daphne op donderdagavond achter de bar. Ook Daphne had zoveel voetbal DNA, dat ze vanachter de bar de training van de selectie bekeek en soms verzuchtte dat de oefenstof weer hetzelfde was als de week daarvoor. Een speciale vermelding verdienen de maatschappelijke en politieke beschouwingen tussen Daphne en Ary B. (door zijn Japanse vrienden Ali B. genoemd). Die bereikten nooit het stadium van overeenstemming en zijn in die kansloze fase tot een vroeg einde gekomen. Lennart heeft de ambitie bij Rhoon het eerste elftal te bereiken en denkt niet over een andere club. “Hier vind ik mijn vrienden, hier is het altijd gezellig en vertrouwd”. Opa Arie krijgt pretoogjes als hij daar voor de zekerheid aan toevoegt, dat het soms te gezellig is bij vv Rhoon. Een oud- international en oud trainer van Rhoon mag dat zeggen. gesteld. Die belofte hield maar kort stand, niet alleen omdat Lennart te vaak scoorde, maar ook omdat scorende medespelers bij dezelfde sponsor aanspraak gingen maken op de premie. Opa Arie van der Giesen was trainer van Rhoon in 1989-1990. Hij begon zijn carrière als stopperspil bij NSVV uit Numansdorp, de club waar zijn vader in de elftalcommissie zat. Twee broers bezetten de flanken, zodat een groot deel van de verdediging op rekening van de familie Van der Giesen kwam. De kwaliteiten van de stopperspil bleven niet onopgemerkt. Arie bracht het tot zaterdagamateur- international en verkaste naar het Feyenoord van het zaterdagvoetbal: Zwart Wit ’28. Daar speelde hij met Leo Beenhakker en later de gebroeders Wander. Uiteraard werd hem zijn vertrek bij NSVV niet in dank afgenomen. Zijn verdedigende kwaliteiten, waarbij spelinzicht en kopkracht belangrijke pijlers waren, brachten Arie van der Giesen in de top van het zaterdag amateurvoetbal. Lennart van Ameyde (2002) was dan ook al heel jong met zijn familie te vinden op het complex van IJVV DE Zwervers en begon zijn carrière bij de Voetbalschool van vv Rhoon, destijds opgezet door Willem Heijboer waarbij o.a. vader Herman van Ameyde assisteerde. Met F1 smaakte hij al vroeg het genoegen van een kampioenschap, waardoor de voetbalambitie alleen maar groter werd. Vader Herman was leider, van de F t/m de C waarmee, zoals dat zo vaak gaat, zijn prestaties onder een vergrootglas kwamen te liggen. Toch heeft Lennart alleen maar positieve verhalen overgehouden aan de Rhoon jeugd. De vele vrienden, het voetbalkamp op Texel en het buitenlands toernooi in Duitsland noemt hij als hoogtepunten. Lennart was eerst verdediger maar werd door Nick van der Schee en Frank Bouterse naar voren gedirigeerd en heeft nu als spits een vaste plaats in O19 gevonden. Bij de pupillen werd hem door opa Arie van der Giesen in het begin nog een premie van 50 cent per doelpunt in het vooruitzicht DOOR RIEN HEIJBOER